Свабода чорнага і белага

Вялікі мастак Куінджы казаў, што маляваць можна не толькі святлом, але і ценем. Супрацьстаянне цемры і святла - гэта не проста проціборства чорнага і белага колераў, гэта зліццё двух светапоглядаў, дзвюх светаадчуванне, кожнае з якіх нясе свой бясконцы сэнс. Рэжысёр Феліні працягваў здымаць чорна-белыя фільмы ўжо ў эпоху каляровага кіно, сцвярджаючы, што Двухкаляровыя палітра робіць гледача максімальна вольным, пакідае за ім магчымасць выбару адценняў у кожнай канкрэтнай ситуации.То ж самае мы можам сказаць пра чорна-белай фатаграфіі. Каляровая плёнка - гэта не факт прагрэсу, не тэхнічны прарыў, а магчымасць іншага самавыяўлення фатографа, знаходжанне новай мовы, які зусім не адмяняе мова чорна-белага спектра.Так, «чернобелость» ваенных фатаграфій ўспрымаецца як асаблівы стан свету, дзе няма паўтонаў, дзе усе распалася на «так» і «не», «жыццё» і «смерць», дзе акопнае пыл затуманіў аб'ектыў фотаапарата, дзе дым пажараў заслала вочы фатографаў. Здаецца, што салдаты, нашы дзяды і прадзеды, спрабуюць прарваць гэтую пругкую мембрану вайны, каб зноў вярнуць нам каляровую радугу.Но чаму ж сёння маладыя фотамастакі ўсё больш актыўна звяртаюцца да чорна-белай палітры? Мабыць, гэта спроба зноў здабыць канкрэтыку біпалярнага свету, дзе сэнсы не хаваюцца за адценнямі спектру, дзе можна прама і выразна сказаць што такое "добра" і што такое "дрэнна". Выціснуўшы па кроплі са свету каляровую фарбу, фатограф не апускае гледача ў змрок і роспач, а вяртае да бытийным вытокаў. Фотагалерэя Усяго | 7 фота Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага Свабода чорнага і белага

LEAVE ANSWER